Eind 2016 las ik het bijzondere boek Mismatchvan Ronald Giphart en Mark van Vugt. Zij tonen met mooie voorbeelden aan dat we met een oer-oud geprogrammeerd brein rondlopen in een omgeving die door technologie drastisch is geëvolueerd. Terwijl wij mensen denken dat we mee-geëvolueerd zijn, zijn onze hersenen dat helaas (nog) niet.
Bijvoorbeeld: in deze tijd van overvloed puilen onze supermarkten uit van het eten, terwijl ons brein nog uitgaat van schaarste. Met alle obesitas-gevolgen van dien. Zelf vecht ik ook elke dag tegen deze primitieve drift in mij (sommige dagen beter dan andere dagen ;-) Het is een van de vele voorbeelden in dit fascinerende boek. Ik raad aan om het boek eens te lezen!
Helaas zijn er velen die misbruik maken van deze oerdriften. Alle marketing en consumentisme is hierop gebaseerd. Met alle sociale en ecologische gevolgen van dien. Vanuit meer, beter, nieuwer, komen we om in de spullen, maar blijven we gewoon doorgaan met consumeren. Ons brein denkt in schaarste.
Kunnen we dit tij keren? Niet door er mee te stoppen, vermoed ik. Dat kan ons brein niet aan. Kijk maar naar social media: we zien dat het ons wel heel erg veel tijd en energie kost - toch levert het ons positieve prikkels op, omdat ons brein met anderen in contact wil staan. We hebben 100-duizenden jaren overleefd, door steeds het belangrijkste nieuws te horen over gevaar en liefde. Dus ons brein is ook daarop geprogrammeerd.
We zullen het dus allemaal anders moeten gaan inrichten: steeds iets nieuws en iets beter (meer hoeft niet direct, denk ik) - zonder dat dit de aarde uitput en onze eigen mentale energie opslurpt. Hoe precies weet ik nog niet, maar laten we dit eens als uitgangspunt nemen voor het inrichten van nieuwe eigentijdse producten en diensten.